Балаңыз жылай берсе

«Құрметті   ата-ана!»   Әуелі  мынаны   ескеріңіз, бала не үшін  жылайды,біз осының  себебін    білу арқылы   сәбиіміздің   түсінігін  өзгерте   аламыз.  Шынында   бала  себепсіз жыламайды.  Әдетте емізулі балалар қарны ашқанда, ыстықта ұйықтағанда, ұйқысы келгенде  жылай бастайды. Одан  естияр балалар кез-келген жағымсыз  сезімнен, мысалы мазасызданғаннан, қорқыныштан, сағыныштан, сары уайымнан, бауыр басқан мәселен анасы бір-екі күн қасында болмаса жылайды. Жылағаны әр-түрлі, ол біресе бұлқан-талқан болып, «ашуланды», біресе ештеңеге көңілі жақпай жақтырмайды,не болмаса теріс қарап өкпелейді, әлденені қиылып сұрайды… мұның бәрі баланың өз әлемідегі психологиялық құбылыстар.

Айналасындағы ересек адамдарға баланың жылағаны көбінесе кері әсер етеді. Кейбіріміздің бала шуылына шыдамымыз жетпейді.  Егер баланың жылағанын бірден тоқтатамын десеңіз, онда босқа әуре болмаңыз, кей жағдайда балаңызбен арада салқын қабақ пайда болуы мүмкін.  Әйткенмен баласының не себепті жылап жатқанын оған не керек екенін анасы сезе алады. Иә бала біткен қит еткенге көз жасын көлдете салады… Мәселен үлкендер бір-бірімен шаң-шұң дауыс көтеріп айғайласа, біреу біреудің жағасын алып ерегісе жөнелсе, жұдырық ала ұмтылса болмаса көшедегі өліп қалған кқбелекті көрсе де, ертегідегі сүйікті кейіпкеріне жаны ашыса да…

Бірауық аспанды бұлт торлап, қатты найзағай шыққанын елестетіңізші, иә кейін  көк жүзі шайдай ашылып,күн күлімдейді.Сол секілді балақайлардың  ішкі эмоциялық иірімдері әрқандай психологиялық то тол толқулары өз ішінде булығып жүреді, және жылау арқылы сыртқа шығады.         Кей жағдайда балалар  қастарында  үлкендер  жүргендіктен де көңілді, әрә тыныш бола алады.  Себебі, ол ересектердің өзіне назар аударғанын сезеді, сондықтан өзін жайлы ұстайды. Ал егер ол қандай ойынға алаңдарын білмей бос дағдарып қалса және ата-анасы өзі күткендей мейіріммен көңіл бөліп қараса онда назарын өзіне аударту үшін көзінің жасын көлдетеді, болмаса шағым айтады.

«Баласының көңіл-күйіне көп көңіл бөлетін ата-аналар болашағын ойлаған ата-аналар»

Сіздің жылы алақаныңыз, мейіріміңіз, маххабатыңыз ертеңгі күні балаңыздың дұрыс дамып, өмірде жақсы азамат болып қалыптасуына кепіл бола алады. Жылылыққа деген қажеттілік- адамдық қалыптасудың іргетасы қажеттілік екенін психологтар дәлелдеп шығарған. Сіздің қамқорлығыңыз арқылы ол үлкен өмірге, шексіз әлемге деген өзінің базалық сенімін қалыптастырады. Ол кезде бала сабырлы бола бастайды,жалғыз қалудан қорықпайды,өзіне керегін өзі тауып алады. Егер базалық сенім қалыптаспаса, ондай бала өзіне не қажет ееенін біле де алмайды,сөйтіп күнұзаұ жылаумен айтқанды тыңдамаумен, қыңырлығымен үлкендерді өзіне қаратумен мәжбүр болады.

Әсіресе, балаға ауыр тиетіні- ол кінәсіз бола тұрып, үлкендердің оған жаза қолдануы. Мысалы, көшеде ойнап жүрген оны өзі құралпы бала шалшыққа итеріп жіберіп,шалбары лайланып қалды.  Ол жұбатқанын, өзіне түсіністікпен қалағанын қалайды.  Ал біз не істейміз,есіктетен кіре айғайлаймыз.Өйткені кір-қожалақ киімдерін тағы жуамыз. Керек десеңіз, ол қалай құлағанын, жағдайдың қалай болғанын сұрауға тырыспаймыз. Тіпті, мұндай жағдайда не істеу керектігін айтып та кеңес бермейміз. Сонда баланың өкпелегеніне қарамай, оны бұрышқа тұрғызамыз.

«Есіңізде болсын» Әлденеге алаңдап, жылап отырған бала сіздің ескертпелеріңізге, бұйрықтарыңызды, кеңестеріңізді ауыр қабылдайды. Мұндай сәтте тәрбиелей қалуға тырыспаңыз. Және жылап тұрған кезінде жаза қолдаңбаңыз.себебі, әлгінде неләктен жазалы болғаны  әп-сәтте ұмытып кетеді. Былай ойлап қарасаңыз, бала үшін жылап қалғанының өзі жаза болып есептеледі.