Бала тілі-бал

Кішкентай қыз әкесінің төбені сырлап жатқанына қарап тұрады.
Анасы:
— Қызым, қарап үйреніп ал. Кейін өскенде әкеңе көмектесесің.
— Мен өскенше әкем сырлап бітпей ме? – депті қызы таңқалып.

*********************************************************

— Кеше сабаққа неге келмедің?
— Ағам ауырып қалды.
— Оған сенің не қатысың бар? Әлде емдедің бе?
— Жоқ, мен оның велосипедін тептім.

*********************************************************
— Айналайын, айта ғойшы, екіні екіге көбейтсе неше болады?
— Төрт болады.
— Жарайсың, міне саған сол үшін төрт кәмпит!
— Тууууу, он төрт деуім керек еді!

*********************************************************
Мұғалім бұзық баланың үйіне келеді.
— Анаң қайда?
— Жұмыстан әлі келген жоқ.
— Әкең ше?
— Ол да тығылып қалды.

*********************************************************

— Мама, бүгін бізді мектепте дәрігер қарады.
— Иә, ол не тексерді?
— Ол біз демаламыз ба, жоқ па, соны тексерді.

*********************************************************

— Әке, барабан сатып әперші.
— Жоқ, тарсылдатып, мазамды аласың!
— Жоқ, мазаңды алмаймын, тек сен ұйықтағанда ғана тарсылдатамын.

*********************************************************

— Сен неге сабақта алма жеп отырсың?
— Үзілісте уақытты бос жібергім келмейді.